Botsingen met het leven zorgen voor bewustzijn

Hoe ben ik gekomen tot waar ik nu ben?

Laten we zeggen dat ik door de ervaringen en gebeurtenissen in mijn leven als kind, dochter, vrouw, werknemer, echtgenote, paardeneigenaar, vriendin en bovenal moeder enorm gegroeid ben als mens. In elke rol heb ik gebotst met het leven, waardoor ik tot hele mooie inzichten ben gekomen en mocht groeien in mijn bewustzijn. 

Zo kreeg ik bijvoorbeeld op mijn 24e te maken met een burn-out. Op dat moment een hele donkere periode. Achteraf is het een van de beste en mooiste dingen die me is overkomen. Ik heb van deze periode zo ontzettend veel geleerd over mezelf en het leven. Ik heb geleerd dat ik goed ben zoals ik ben. Dat je niet hard hoeft te werken om er toe te doen, om je plekje in deze wereld in te mogen nemen. Dat niet alles perfect hoeft. Dat ik veel gevoeliger ben dan dat ik zelf dacht en dat ik problemen en zorgen van anderen niet meer in mijn rugzak hoefde te stoppen. Ik droeg bagage van anderen met me mee en dat is heel zwaar en die last op mijn schouders belemmerde mij in mijn eigen ontwikkeling. Hele waardevolle inzichten....

Ook heb ik mezelf bijvoorbeeld als kind vaak anders gevoeld dan anderen. Ik voelde zoveel en dat wat ik voelde kwam zo intens binnen. Ik voelde aan hoe het met anderen ging en hoe bijvoorbeeld de sfeer in de klas was. Deze eigenschappen herken ik ook bij mijn kinderen. Later heb ik mogen ontdekken dat ik hoogsensitief ben. Een karaktereigenschap die zorgt voor veel uitdagingen in het leven maar mij ook veel mooie dingen heeft gebracht. 

Deze gebeurtenissen en ontdekkingen hebben ervoor gezorgd dat ik ben wie ik nu ben en op deze plek in mijn leven sta.

Ik ben nuchter, sta met beide benen op de grond maar ben ook geïnteresseerd in spiritualiteit. Ik ben nieuwsgierig naar mijn levenslessen, de zin van het leven, naar mijn gevoelswereld, hoe alles met elkaar samen hangt en elkaar beïnvloedt. Ik ben geïnteresseerd in waarom dingen gebeuren en wat je daarvan mag leren. Ik ben nooit uitgeleerd en elke dag ontdek ik weer iets nieuws. Persoonlijke groei is niet altijd leuk, doet soms gewoon pijn. Maar als de hobbel eenmaal is doorvoeld en genomen, kom je er altijd rijker uit.

Na de geboorte van mijn eerste kind is mijn persoonlijke ontwikkeling in een stroomversnelling terecht gekomen. Het moederschap voelde als mijn roeping. Een rol die mij helemaal past. Maar het is ook een rol waarin ik enorm geconfronteerd werd met mezelf, min of meer gedwongen werd om nog meer te gaan luisteren naar mijn gevoel.

Wie ben ik? Wat wil ik? Waar word ik gelukkig van? Wat is mijn passie? 

Maar ook; Waarom reageert mijn kind zo? Waarom word ik door bepaald gedrag van hen zo geraakt? 

Mijn kinderen zijn tot op heden mijn grootste spiegels. 

Alles wat een ander doet wat jou raakt zegt iets over jou

Deze zin heeft een aantal jaar geleden mijn leven totaal veranderd. Door zo naar de wereld en vooral naar mijn kinderen te kijken ben ik tot zulke mooie inzichten gekomen, waardoor ik enorm gegroeid ben als persoon. 

Deze o zo waardevolle ervaringen en inzichten gun ik jou ook! En ik gun alle kinderen die ik om mij heen zie dat ze meer gezien, gehoord en begrepen worden. Want zij komen ons zulke mooie cadeautjes brengen. Ik geloof niet in vervelende kinderen, ik geloof wel dat je hen zo kunt ervaren. Achter elk gedrag zit een behoefte, vraag of boodschap daar ben ik van overtuigd.

De grote vraag aan jou is of je de cadeautjes van je kind kunt en wilt ontvangen en ook open durft te maken? Mijn praktijk heet niet voor niets Spiegel Mij! 

Je bent in mijn praktijk van harte welkom om eens te komen sparren over jouw botsingen met het leven, of over het gedrag van je kind wat je graag beter zou willen begrijpen. Ik kijk en voel met je mee om zo samen te ontdekken welke spiegel het leven jou voorhoudt. Gewoon laagdrempelig, onder het genot van een kop thee.